Η παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου Παναγιωτάκη, τα συνεχή μπλακ άουτ, η συνεχής φιλολογία για την οικονομική κατάρρευση της εταιρίας και η ανακοίνωση τη Δευτέρα 15/7 του οριστικού ναυαγίου της λιγνιτικής αποεπένδυσης, έχουν ανοίξει τη συζήτηση για το μέλλον της ΔΕΗ. Οι διακηρυγμένες προθέσεις του νέου υπουργού Ενέργειας Χατζηδάκη για είσοδο στη ΔΕΗ “στρατηγικού επενδυτή” και η παραφιλολογία που ο ίδιος αναπαράγει για χρεωκοπία της μεγαλύτερης εταιρίας ενέργειας στα Βαλκάνια δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού.
Η νέα κυβέρνηση θέλει να ξεπουλήσει την ΔΕΗ. “Θα το κάνουμε όπως στην Ολυμπιακή”, είναι η μόνιμη επωδός του περιβάλλοντος του Χατζηδάκη θυμίζοντας τις πιο μαύρες σελίδες της νεοφιλελεύθερης επίθεσης.
Η Εργατική Αλληλεγγύη μίλησε με τον Θοδωρή Στρίγκο, μηχανικό, εργαζόμενο στη ΔΕΗ και συνδικαλιστή για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
“Μπορεί ο διευθύνων Παναγιωτάκης να παραιτήθηκε, όμως η πολιτική που ακολούθησε δεν διέφερε καθόλου από την πολιτική όλων αυτών που επέλεξαν την απαξίωση της ΔΕΗ. Είναι απόλυτα ενταγμένος στις κεντρικές επιλογές και δεν έφερε αντίρρηση πουθενά. Όταν είχε αναλάβει είχε δεσμευτεί ότι δεν θα πουληθεί η ΔΕΗ, ότι η ενέργεια θα είναι κοινωνικό αγαθό. Στην πορεία όλα αυτά αποδείχτηκαν φούμαρα. Επί ηγεσίας του πουλήθηκε η ΔΕΔΔΗΕ, διαλύθηκαν ολόκληρα τμήματα και μονάδες.
Είναι απόλυτα συνυπεύθυνος, όχι σαν κακός μάνατζερ αλλά σαν υπηρέτης των συμφερόντων και των πολιτικών επιλογών διάλυσης της ΔΕΗ ώστε να ανοίξει η αγορά της ενέργειας. Οι στρατηγικές του (και κατά συνέπεια οι στρατηγικές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που τον τοποθέτησαν εκεί) δεν διέφεραν από τις πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία όμως έχουν άλλο πρόγραμμα για το τι σημαίνει ενέργεια και αγορά. Δεν έπρεπε να υφίσταται η έννοια της αγοράς στην ενέργεια. Είναι αγαθό και ως τέτοιο θα έπρεπε να το βλέπουμε.
Η ΔΕΗ με όρους καπιταλισμού δεν σώζεται. Αν μπούμε στο παιχνίδι ενός συστήματος οικονομικού που βλέπει την ενέργεια σαν προϊόν που πρέπει να παράγει κέρδος, τότε η ΔΕΗ είναι ένα φαλιρισμένο μαγαζί. Αλλά εμείς δεν θέλουμε αυτό. Εμείς βλέπουμε την ενέργεια σαν αγαθό.
Με αυτή την έννοια λοιπόν δεν μπορούμε να δούμε τη ΔΕΗ σε σχέση με το αν είναι κερδοφόρα ή όχι. Για παράδειγμα τα 2,5 δις που χρωστάνε στη ΔΕΗ κρύβουν από πίσω χιλιάδες νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν. Φυσικά υπάρχουν και οι μεγάλοι μπαταχτσήδες που πρέπει να τους πολεμήσουμε. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ΔΕΗ δίνει ενέργεια στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Από τη στιγμή που όλοι -δήθεν- αναγνωρίζουν στη ΔΕΗ τον κοινωνικό της ρόλο τότε, όπως έκαναν και θέλουν να ξανακάνουν στις τράπεζες, χρειάζεται να την ανακεφαλαιοποιήσουν με σκοπό την συνέχιση της κοινωνικής της λειτουργίας.
Και σίγουρα η συζήτηση για τους λιγνίτες είναι πολύ σημαντική, όμως εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε πως όλοι αυτοί που σήμερα κατηγορούν τη ΔΕΗ ότι ρυπαίνει το περιβάλλον είναι οι ίδιοι που αρνήθηκαν στη ΔΕΗ τη δυνατότητα για νέες επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Σήμερα όλοι ξέρουμε ότι οι πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών έχουν αφήσει τη ΔΕΗ πολύ πίσω στις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Για παράδειγμα στη Γερμανία ολοκληρώνονται αυτή τη στιγμή 9 καινούρια λιγνιτικά εργοστάσια με τρομερά μικρούς ρύπους. Στη ΔΕΗ τα εργοστάσια είναι 35ετίας και φυσικά είναι σαράβαλα με πολύ μεγάλους ρύπους. Θα έπρεπε λοιπόν να γίνουν νέα εργοστάσια που θα αντικαταστήσουν τα παλιά. Όμως δεν επιτρέπεται στη ΔΕΗ να προχωρήσει σε νέες επενδύσεις.
Το παιχνίδι όλο έχει να κάνει με τις συνολικότερες πολιτικές που ακολουθούν για την ενέργεια. Αυτή τη στιγμή η ενέργεια με τις ρυθμίσεις τις αγοράς είναι πανάκριβη. Έχουν φουσκωθεί οι λογαριασμοί από δευτερεύουσες και τριτεύουσες υπηρεσίες που δεν έχουν να κάνουν με το κόστος παραγωγής της. Ταυτόχρονα έχουμε μια ΔΕΗ που έχει αποστερηθεί από το μεγαλύτερο μέρος των παγίων της με τις διασπάσεις τις ΑΔΜΗΕ, του Δίκτυο, κοκ.
Επίσης η ΔΕΗ έχει προβλήματα με το προσωπικό γιατί της έχουν απαγορευτεί οι προσλήψεις και με τις συνταξιοδοτήσεις χάνει συνεχώς χρήσιμη τεχνογνωσία. Η λογική των διοικήσεων είναι να προχωρήσουμε σε γενικευμένο outsourcing δίνοντας τις δουλειές στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτό που θέλουν πλέον ξεκάθαρα είναι να τη σπάσουν σε κομμάτια και να διαλύσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει. Μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό. Αν σβήσει κάτι σε ένα σπίτι, ακόμα και αν είναι σε άλλη εταιρία, η ΔΕΗ τρέχει. Η ΔΕΗ είναι κατοχυρωμένη στην συνείδηση του μέσου καταναλωτή, ήταν και παραμένει υπεύθυνη για την ηλεκτροδότηση της χώρας. Αυτό προσπαθούν να σπάσουν. Λοιδορώντας την, κατηγορώντας την και ξεπουλώντας την προσπαθούν να διαλύσουν τη σχέση που έχει η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου με τη ΔΕΗ.
Δυστυχώς ο γραφειοκρατικοποιημένος συνδικαλισμός έχει ευθύνες σε όλο αυτό. Έχουν υιοθετήσει τις κεντρικές επιλογές κερδίζοντας απλά μικρά συνδικαλιστικά προνόμια. Την επόμενη περίοδο σαν εργαζόμενοι της ΔΕΗ χρειάζεται να αναδείξουμε τον κοινωνικό της ρόλο και να συσπειρώσουμε τον κόσμο γύρω μας.
Χρειάζεται να δούμε τη ΔΕΗ με όρους κοινωνικής επιχείρησης όπου αναλαμβάνει το κόστος των νοικοκυριών, το δικαίωμα του κάθε απλού ανθρώπου να έχει πρόσβαση στην ενέργεια, που σημαίνει πως πρέπει να φωτιστεί, να ζεσταθεί, να έχει δικαίωμα στην ψύξη, αυτά είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Και γι'αυτό η ενέργεια πρέπει να δίνεται σε όλους και με φτηνό αντίτιμο.
Ξέρουμε πολύ καλά πως η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη απεργάζεται μαύρα σχέδια για τη ΔΕΗ. Από τη μεριά μας χρειάζεται να στήσουμε την οργανωμένη απάντηση απέναντι στα ξεπουλήματα που ετοιμάζουν”
Ο Θοδωρής Στρίγκος είναι μέλος της δημοτικής κίνησης ανταρσια στην κοκκινια της προσφυγιας και της αντίστασης
